Historia Egiptu

Egipt stał się królestwem około 3100 r. pne., kiedy to król Menes zjednoczył Górny i Dolny Egipt, zakładając I dynastię. Jest to więc jedno z najstarszych państw na świecie. Kapłani egipscy patronowali nauce. Znali astronomię, geometrię, technikę, medycynę. Egipcjanie wsławili się znajomością pisma, budowa monumentalnych piramid, umiejętnością nawadniania ziemi.

Pismo egipskie było pismem obrazkowym i nazywało się hieroglifami. Przez całe wieki nie można go było odczytać Rozszyfrował je w 1822 r. francuski uczony, Jean François Champollion. Potężne państwo egipskie upadło po podboju Rzymian w 30 r. pne.

Rolnictwo

Egipt zapewne nie mógłby stać się tak bogatym i silnym państwem, gdyby nie Nil. Historyk grecki Herodot nazwał ten kraj "darem Nilu". Jest to trafne określenie, ponieważ co roku Nil wylewał, nanosząc żyzny muł na piaszczystą , suchą glebę, co umożliwiało rozwój rolnictwa.

Starożytni Egipcjanie uprawiali zboże, cebule, groch, ogórki i inne warzywa. Nawadniali ziemie za pomocą systemu kanałów doprowadzających wodę z Nilu. Rzekę uważali za boga o imieniu Hapi, który obdarza ich urodzajem. Nie zawsze jednak mogli na Nilu polegać, ponieważ zdarzały się lata suszy, kiedy nie wylewał. Większość mieszkańców starożytnego Egiptu pracowała na roli. Uprawiali oni ziemie, a także hodowali krowy, owce, kozy i świnie. Egipcjanie chętnie polowali na dzikie zwierzęta i chwytali w sidła ptaki. Zajmowali się też rybołówstwem, ale niejednokrotnie łowili ryby wyłącznie dla przyjemności. 

Egipskie świątynie i konstrukcje inżynierskie
 

Egipcjanie trudnili się również: ozdabianiem grobowców, rzeźbieniem posągów, jubilerstwem. Budowniczowie wznosili potężne piramidy na cześć faraonów, a także wspaniałe świątynie. Prace budowlane trwały niejednokrotnie latami, a uczestniczyły w nich tysiące ludzi. Największe piramidy wznosiło ponad 100 000 osób. Wiele z nich zginęło Transport towarów odbywał się drogą wodną. Właściciele łodzi przewozili je w gorę i w dół Nilu.

Egipcjanie byli świetnymi inżynierami. Ważne i potężne budowle, takie jak piramidy czy świątynie, wznoszono z bloków kamiennych, okładanych płytami z wapienia lub z granitu, później - z cegły suszonej, pokrywanej kamieniem. Wszystkie inne budynki wykonywano z nie wypalanych cegieł, otrzymywanych przez zmieszanie gliny ze słomą i wodą i suszenie na słońcu w prostych formach, czemu sprzyjał suchy i gorący klimat.

Do pomiarów poziomu wody podczas wylewu rzeki w czerwcu używali specjalnych "nilomierzy". Na podstawie tych pomiarów obliczali, ile wody będą musieli zużyć, kiedy w październiku zacznie się orka. Urzędnicy czuwali nad tym, aby odpowiednio obciążyć rolników podatkami.

Król i rząd

Władców Egiptu nazywano faraonami. Byli oni nie tylko królami - uważano ich także za bogów. Faraon był jednocześnie najwyższym kapłanem, głównym sędzią i naczelnym dowódcą armii. Niejednokrotnie żenił się z własną siostrą, a ich syn stawał się jego następcą Szczególną pozycje w kraju zajmowali kapłani, a także urzędnicy wyznaczani przez faraona, którzy faktycznie rządzili krajem (często spokrewnieni z władcą). sprawowali oni piecze nad skarbem, zajmowali się polityką wewnętrzną i zagraniczną, prowadzili rejestry podatków.